Kokkari Samos 2011

   Kokkari Samos Griekenland juli 2012

Appartementen Lambros, een sfeervol complexje, maar met de zon erop heel heet, vooral 's nachts.




Foto rechts: ons terrasje en vooraan de gemeenschappelijke zitplaats. Achter het terras zie je het verhoogde zwembad.   

Op ons terras hetzelfde ritueeltje, Martine gaat de broodjes halen, ik kook het eitje en verzorg het ontbijt.    Ziet er goed uit!!

Ons twijfelaartje is volgens de eigenaresse eeuwen oud.                            Helaas een klein en diep zwembadje, maar wel lekker warm water.



Om een uur of vijf kwam hier schaduw en konden wij hier lezen of yathzee spelen.

Op het kiezelstrand was het ook goed toeven, vooral met een briesje was het goed te doen.     

Bij de engelse eigenaar Ian een gratis bedje als je iets te drinken of een lunch nam.

                       In Kokkari een stukje wandelen.                                              Via trappen en steile weggetjes naar boven.

Helder en een beetje fris zeewater.   Een zwevend pad langs de rotsen om op een ander strandje te komen    Kokkari is omring door bergen.

                                   Een stuk omhoog gelopen zien wij allemaal witte huizen, zal wel warm zijn in de zomers.

Aan de haven waren de vele terrassen 's avonds ook allemaal goed bezet.

Diverse steentjes lagen op de tafel, ach en dan doe je iets!

                                                                            Ik ben vandaag jarig en krijg een gebakje!

                                                                                                                           Aan Martines harene zie je dat de wind aardig aanwezig is.

                                    Een citroen C3 gehuurd voor drie dagen en dag 1 naar linksboven gereden (extra route 3) 

In Potami waren ze op dit vissersbootje sardientjes aan prepareren om grotere vissen te vangen.

Wij gaan de watervallen opzoeken.                               Het bospad maar volgen, via diverse bruggetjes volgen wij het pad en stroompje.

Boven zit een restaurantje waar alleen de eigenaar is.

                                              Via een steile trap gemaakt van stenen, rotsblokken, takken en plankjes een meter of 100 omhoog geklommen.

              Martine gaat dezelfde trap omlaag en ik via de watervalletjes.                                           En rijden weer verder de bergen in.

                Leuk, maar wel zeiknat.

Waarschijnlijk zal het nog rijden ook!!                                     

Lunchtijd, hier zitten plaatselijk volk, dus zal het wel goed te doen zijn. Tenminste deze katten zijn niet weg te slaan. Allebei een griekse omelet gekozen.

In het zwembad lag een board, kan ik een keertje drijven.       






Martine heeft daar geen problemen mee.

De voorste (citroen c3) is onze wagen.


Manolates is het oudste en ook het mooiste dorpje.

De huizen zijn honderden jaren oud.

Foto links    :  In de namiddag een potje yathzeen, bij ons op het terras is het te heet en voor bij onze receptie is het goed te doen.


Foto midden: Na een lunch het resterende brood aan de visjes voeren, ze springen gewoon over elkaar heen.


Foto rechts  :Een winkel met stellingen van Pythagoras o.a. communicerende vaten.

                                                               

De kerk in Samos-stad, helaas zat deze op slot.

Een mooie boom in het stadspark.



Tja en ook hier weer lunchen.