Tandemsprong

Afgelopen vrijdagmiddag 15 augustus 2014 heb ik het gedaan. Een week eerder via de site de afspraak vastgelegd bij ENCP uit Broekenhoofd bij Roosendaal, zodat ik niet kan terugkrabbelen. Op weg richting Roosendaal heeft het een keer of vier keihard geregend, vanuit gaande dat het daar ook wel flink nat moet zijn. Geen druppeltje.

Na uitleg hoe de procedures verlopen en wat te doen voor en tijdens de sprong, gaan we op weg.

Met instructeur Leon in een klein vliegtuigje op de vloer gaan zitten met de dungense camaravrouw Mechie die het registreerde. Totaal 6 personen en piloot zaten wij volgepakt op elkaar om de lucht in te gaan. Als je direct naast een stoffen luikje zit, zou je (bij wijze van spreken) bijna eruit kunnen tuimelen. Vantevoren wel verwacht dat er spanning zou zijn, had ik er eigenlijk geen last van. Bij een hoogte van 3300 meter ging het kleedje omhoog en moest (Tamara die ook voor de eerste keer sprong) met cameraman en instructeur eruit. Daarna wij gedrieën. Wel raar om op je kont gezeten en benen buiten boord het te laten gebeuren. Gelukkig moet je je buik helemaal naar voren duwen en je hoofd zover mogelijk naar achteren, kun je niet naar beneden kijken. Dat is een drempeltje minder gelukkig.

Meteen na eruit te vallen, de vrije val, wat even akelig is, maar met 200 km/u, geniet je van het uitzicht en heb je geen last van het naar beneden vallen. Totdat de parachute wordt op 2 km hoogte wordt opengemaakt. Je krijgt echt het gevoel dat je naar boven wordt getrokken en dan hang je aan een paar bandjes, wel eng. Proberen te genieten, maar hield wel in het achterhoofd dat er zo maar iets fout kon gaan. Mocht ook de parachute  diverse keren een beetje sturen van links naar rechts en draaien, dat gaf wel een vertrouwd gevoel. Totdat Leon het weer overnam, dan heb je geen regie meer en ben je overgeleverd. Gelukkig stond er niet veel wind en landen wij lekker rustig op de plaats van bestemming. Blij dat ik het gedaan heb en had verwacht dat het hangen aan de parachute het mooiste zou zijn, maar als de vrije val bezig is, komt er geen raar gevoel zoals in een achtbaan. Dat is toch wel fijn.