Als voorbereiding op een eventuele parachutesprong die ooit nog eens gaat geschieden, in Roosendaal 5 setjes van één minuut zweven.
Allemaal eenzelfde overal, maar wel met een ander nummer om iemand te kunnen herkennen.
Van te voren instructies gekregen wat te doen en hoe in de cabine te stappen, hoofd omhoog, armen zo houden en je kont als je zweeft naar beneden duwen. Tsja het ziet er niet uit, maar het werkt!!
Via een monitor zie je wanneer en hoe vaak je aan de beurt bent, je naam schuift telkens een stukje naar boven. Ik ben de enige die 5 x mag, dus kom ik vaak aan de beurt.
Met handgebaren geeft de instructeur aan om iets te veranderen, zodat je stil kunt blijven liggen.
De vijfde keer lukt het mij zelfs om omhoog te gaan en daarna door te ontspannen weer omlaag, daarna weer omhoog.
Best wel geinig!!
Het ziet er eenvoudig uit, maar als je je benen strekt ga je naar voren, ingetrokken naar achter. Hoofd recht vooruit en sturen met je handen een klein beetje te kantelen, m.a.w. in het begin lig je niet echt stabiel.
Een showtje van twee instructeurs wat er zoal kan in de windtunnel.
